සමහරු කියනවා ජීවිතය ප්‍රශ්න පත්තරයක් වගේ කියල. සමහරු කියනවා ජීවිතය ගඟක් වගේ ගලාගෙන යනවකියල. ශේක්ස්පියර් උන්නැහේ අවරුදු සිය ගණනකට කලින් කියල තියෙනවා, "ජීවිතය රඟ මඬලක්" ලු "අපි එහි නළු නිළියෝ" ලු ! වැරදියි කියන්ටත් බෑ! හරියි කියල ඔලුවේ තියාගෙන ඉදල වැඩකුත් නැහැ! එත් වෙලා තියෙන දේවල් දිහා බලනකොට, නිරාවරණයවුන, ගැටුන, සිතිවිලි දාමය දිගේ, අතීතය දිහා බලන මොහොතක් මොහොතක් ගානේ, ජීවිතය, ගඟක් වගේ ගලාගෙන යන ප්‍රශ්න වලින් පිරුණු පොත් කරපින්නාගෙන, දහ අතේ ඒවට උත්තර හොයන්ට වෙහෙසෙන, ලොකුම ලොකු, රඟපෑමක අපි හැමෝම හිරවෙලා කියල හිතුන වාර ගාන අනන්තයි අප්‍රමාණයි! "ජීවිතය ගැන මම තරම් දන්න කෙනෙක් නෑ" කියන හැමකෙනාම එහෙම හිතන හැම මොහොතකම ජීවිතයෙන් අලුත් පාඩම් ගොඩක් ඉගෙනගන්නවා! එක අතකට පුදුමයි, නොදන්නාකම නිසා යමක් දැනගන්නවා වෙනුවට, දැන දැනම ප්‍රශ්න පත්තර පිටින් එකම තැනක රැඳෙමින් එහෙටත් නැති මෙහෙටත් නැති රංගනයක්! මට එහෙම පෙනෙන්නේ ඇයි? ඒ මගේ "උරුමය" ද? "කරුමය" ද? ඒ දෙකම නැති තැන, සිතුවිලි වලට හරස් කපන එකම වචනය "අත්දැකීම" මම සාමාන්‍ය මනුස්සයෙක්! සිතුවිලි අතින් ගත්තම මම, ඔබට සාපේක්‍ෂව ඉහලින්ද? පහළින්ද? යන්න ඔබටවත්, මටවත්, තීරණය කිරීමට අයිතියක් නැත! එහෙත්, "ඇයට" පමණක් වෙනස් කල හැකි "ඇයට" පමණක් වෙන්වූ සිතුවිලි සමුහයක, "ඇයට" පමණක් වෙන්වූ සිහින සමුහයක, "ඇයට" පමණක් වෙන්වූ හදවතක, "ඇය" වෙනුවෙන්, පසුතැවෙමින්, නොහඩා හඬන සිතක්! වේදනාකාරී ආදරණීය අත්දැකීම ඇය? .............
Comments
Post a Comment